Osteocondroseé unha patoloxía da columna vertebral, que se acompaña de cambios dexenerativos-distróficos nos discos e tecidos das vértebras. Baixo a influencia de factores desfavorables, lánzanse procesos destrutivos no tecido óseo e cartilaginoso, cambiando a forma das vértebras e reducindo a elasticidade da cartilaxe. Os síntomas da enfermidade aumentan gradualmente e poden empeorar moito a calidade de vida do paciente, polo que debes contactar cun neurólogo para obter axuda.
O tratamento da osteocondrose é a longo prazo e inclúe moitos métodos. Para manter os resultados da terapia e aliviar os síntomas desagradables, recoméndase someterse a un curso de masaxe. O especialista identificará as áreas de hipertonicidade e axudará a relaxarse os músculos.
Razóns para o desenvolvemento da osteocondrose
Os cambios dexenerativos na columna adoitan ser o resultado da desnutrición do tecido óseo e cartilaginoso. Isto ocorre baixo a influencia dunha combinación de factores predispoñentes desfavorables:
- predisposición hereditaria;
- anomalías no desenvolvemento da columna vertebral;
- patoloxías do metabolismo, do sistema endócrino e dixestivo;
- desenvolvemento físico defectuoso;
- falta de vitaminas e minerais;
- tomar certos medicamentos;
- exceso de peso;
- realizar un traballo físico pesado;
- distribución inadecuada da carga durante exercicios de forza con estrés excesivo na columna vertebral;
- lesións da columna vertebral;
- falta de actividade física;
- permanecer nunha posición durante moito tempo.
Síntomas da osteocondrose
- Dor no pescozo, lumbar, ombreiros e costas, que pode ser dor ou punzante, constante ou episódica.
- Rixidez dos movementos.
- Tensión das costas e dos músculos cervicais.
- Sensación de arrepíos arrastrándose pola pel.
- Entumecimiento nos brazos ou pernas.
- "Lumbago" doloroso na columna.
- Aumento da dor ao asentir coa cabeza ou levantar os membros superiores.
- Ataques de mareos e dores de cabeza.
- Alta fatiga.
- Ruído nos oídos.
Etapas da osteocondrose espinal
A enfermidade ocorre en 4 estadios, sendo cada etapa posterior máis grave que a anterior.
Etapa 1.
Ao comezo dos cambios patolóxicos na columna, o paciente xeralmente non experimenta dor. Pode producirse unha leve molestia despois de estar nunha posición incómoda ou de realizar exercicio físico. Nesta fase, a perda de humidade prodúcese no núcleo pulposo do disco da cartilaxe entre as vértebras, o que fai que o seu grosor diminúe e aparezan gretas.Etapa 2.
A perda adicional de líquido leva a unha diminución da altura dos espazos entre as vértebras e a formación de discos abultados. A medida que continúan os procesos dexenerativos, aparecen os primeiros signos causados polas raíces nerviosas espiñais pinchadas. O paciente comeza a sentir disparos dolorosos ao mover o corpo, a cabeza ou os membros. Nalgúns casos aparecen debilidade e dificultade para realizar o traballo habitual.Fase 3.
Os discos intervertebrais fanse moi finos e pinchan as terminacións nerviosas; os cambios patolóxicos son claramente visibles nas radiografías. O paciente sente constante dor intensa, que é difícil de aliviar con analxésicos fortes.Etapa 4.
Un grao extremo de cambios patolóxicos, hai unha mobilidade limitada da columna vertebral e unha dor pronunciada ao intentar moverse. Os crecementos óseos -osteofitos- fórmanse no corpo vertebral e nos espazos intervertebrais, que danan os tecidos próximos e as terminacións nerviosas.
Tipos de osteocondrose
O proceso dexenerativo pode desenvolverse en diferentes partes da columna vertebral, polo que hai 3 tipos de osteocondrose espinal:
- lumbar;
- peito;
- cervical.
Osteocondrose cervical
A rexión cervical considérase a parte máis móbil da columna, polo que está suxeita a cargas máximas. A enfermidade comeza coa deposición de sales e o aumento do ton dos músculos do pescozo, o que fai que sufra a circulación sanguínea na cabeza. Co tratamento oportuno, a osteocondrose da columna cervical pódese tratar e remata coa recuperación.
Síntomas da osteocondrose cervical
- crujidos, dor e sensación de rixidez ao mover a cabeza;
- falta de aire e sensación de falta de aire;
- dor e ardor na zona do corazón;
- aumentos da presión arterial;
- mareo;
- dores de cabeza e xaquecas;
- adormecemento das mans;
- sensación de nó na gorxa;
- "moscas" parpadeantes nos ollos;
- ruído nos oídos.
Osteocondrose torácica
Esta forma da enfermidade é menos común debido á baixa mobilidade das vértebras na rexión torácica. Normalmente, a patoloxía ocorre en persoas que se ven obrigadas a sentarse nunha posición durante moito tempo, por exemplo, os condutores de camións. A osteocondrose da rexión torácica é semellante en síntomas a algunhas patoloxías do corazón e dos pulmóns, polo que é importante consultar a un médico a tempo e realizar un diagnóstico.
Síntomas da osteocondrose torácica
- Sensación de opresión no peito.
- Dor nas costas e na zona do esterno.
- Dor entre os omóplatos ao levantar os membros superiores.
- Mans adormecidas.
- Sensación de falta de aire e dor aguda (dorsago).
- Dor en aumento constante no peito (dorsalxia).
Osteocondrose lumbar
A rexión lumbar ten 5 vértebras. Se a nutrición do tecido cartilaginoso entre as vértebras se interrompe, o disco perde a súa elasticidade, faise máis fino e deixa de desempeñar plenamente a súa función. No contexto de tales cambios negativos, desenvólvese a osteocondrose da rexión lumbar.
Síntomas da osteocondrose lumbar
- Dor crónica dor nas costas, pelve e extremidades inferiores, que se fai máis forte ao moverse.
- A parestesia é un entumecimiento en certas áreas da parte inferior do corpo.
- Rixidez dos movementos.
- Debilidade nas pernas.
- Problemas coa micción: coa osteocondrose lumbar, a incontinencia urinaria episódica é posible debido a unha regulación nerviosa deteriorada.
Métodos para diagnosticar osteocondrose
Un exame de rutina non é suficiente para facer un diagnóstico, polo que os especialistas confían en datos de diagnóstico instrumental. Para determinar a natureza e localización das lesións na columna utilízanse os seguintes métodos de exame:
- radiografía da columna vertebral: Os raios X de diferentes partes da columna tómanse en varias proxeccións;
- tomografía computarizada (TC): durante o estudo, créase un modelo tridimensional preciso da columna vertebral, coa axuda do cal se poden identificar ata as máis mínimas desviacións e hernias intervertebrais;
- resonancia magnética (MRI)— o estudo axuda a identificar coa maior precisión posible a localización e o grao de cambios dexenerativos na columna vertebral.
Métodos de tratamento da osteocondrose
A enfermidade require un enfoque integrado para o tratamento, xa que os cambios dexenerativos ocorren baixo a influencia de varios factores diferentes.
- Analgésicos, antiinflamatorios e relaxantes musculares para aliviar a dor aguda.
- Facendo dieta.
- Fisioterapia - magnetoterapia e electroforese.
- Exercicios terapéuticos, ximnasia e exercicio terapia.
- Masaxe.
- Terapia manual.
- Reflexoloxía para normalizar o ton muscular.
- Electroforese.
- Tracción espinal para aumentar a distancia entre as vértebras e eliminar as terminacións nerviosas pinchadas.
Prevención da osteocondrose espinal
- Formación da postura correcta.
- Pausas durante un longo traballo sedentario, durante os cales podes facer exercicios sinxelos.
- Levantando pesas con coidado cun movemento suave nunha media agachadura.
- O exercicio regular e visitar a piscina - a natación ten un efecto beneficioso sobre os músculos tensos.
- Durmir nun colchón ortopédico cunha almofada debidamente seleccionada: debería apoiar o pescozo, o que é especialmente importante para a osteocondrose cervical.
Con que médico debo contactar para a osteocondrose?
Un neurólogo pode facer un diagnóstico e realizar un exame; en función dos resultados do diagnóstico, determina o grao da enfermidade e prescribe o tratamento. Ademais, é posible que necesites a axuda de especialistas especializados: un vertebrólogo, un acupuntor, un fisioterapeuta e un quiropráctico.
Cando se produce a osteocondrose?
A enfermidade afecta con maior frecuencia a persoas de entre 30 e 35 anos que levan un estilo de vida sedentario. Para desencadear procesos dexenerativos na columna, deben estar presentes varios factores negativos, por exemplo, o exceso de peso, o traballo físico pesado ou o traballo sedentario. Neste contexto, o abastecemento de sangue aos discos intervertebrais está interrompido, deixan de funcionar normalmente baixo unha maior carga.
Como tratar a osteocondrose?
O tratamento da enfermidade é complexo. Os analxésicos axudan a aliviar a dor: tómanse en tabletas, reciben inxeccións intramusculares ou inxeccións intravenosas e tamén bloquean as raíces nerviosas comprimidas. O paciente prescríbese un curso de masaxe, fisioterapia e fisioterapia. Se as terminacións nerviosas están severamente pinchadas, realízase a tracción espinal.
Como durmir correctamente coa osteocondrose?
A hixiene do sono xoga un papel importante na prevención das exacerbacións da osteocondrose e na prevención da súa progresión. É importante escoller o colchón adecuado: debe ser elástico e de dureza media. É mellor escoller unha almofada baixa e os ombreiros non deben descansar sobre ela. Cando se deite de lado, a almofada debe apoiar o pescozo. Recoméndase durmir de costas ou de costas; durmir sobre o estómago é indesexable coa osteocondrose. O cuarto de durmir debe estar ben ventilado e escurecido.